Retorik: Söylev, sorulan soruları farklılıktan koruyarak yanıtlayabilmek, dinleyiciyi ikna edebilmek.
Romalılar döneminde Mö 2.yy-1.yy(Geç Cumhuriyet Çağı) Retorik
Retorik Romalılar’a göre;
İkna edebilme ve kişinin kendisini ifade edebilmesi için biçim kazandırma ve sanatsal etki yaratmaktır.
Mö8.yy-6.yy Antik Çağ
Rehberler ikiye ayrılmıştır;
- Eksegetes: Tapınak Rehberi
- Periegetes: Çevre Rehber
Ciceron: Bilgisi ve retorik(ikna) düzeyi yüksek olan tur rehber.
Logos: Dinleyici ve konuşmacıyı kendi kurallarına bağlayan dildir. (language)
Ethos: Retorik yeteneği olan kişi, hitap ve söylevi yoüksek olan kişi
Mores: Ahlak olarak örnek gösterilen kişi.
Pathos: Ciceron’un konuşmasından etkilenen dinleyici
Turist rehberliği mesleği bu kavramlar içinde yeniden tanıtılabilir.
Augistine göre (Ortaçağ Avrupası) Retorik
Retori, hristiyanlık ile şekillendirilmiştir yani yönetimsel anlamda retorik(ikna)dan dinsel iknaya çevrildi
Zamanın din devlet yönetimi yürütülmesinde (arsdictaminis)
Vaaz verme sanatı (arspraedican)da kulanıldı.
Aristotales ‘e göre Retorik
3 unsur olarak ele almıştır:
- Mantık: Mesajın tutarlılığıdır. İddianın kesinliği ve gerçekliği kanıtların netliğini ilgilendirir
- Duygu: Sempati ve duygudaşlığı ortaya çıkartarak grubun; inancını, değerini, bilgisini, hayal gücünü teşvik etme gücüdür.
- Dinleyiciyi ikna etme: Konuşmacının mesajındaki güvenilirliktir.
Makiye göre Retorik
- Bir sosyal süreçtir ve bu 5 unsuru kapsar:
- İkna eden konuşmacı
- İkna edilen dinleyici
- İkna edenin amacı
- Bu amaç için kullanlan argüman ve delillerdir